۲۶۱ بار خوانده شده

غزل شماره ۹۷

رخ است این یا قمر یا آتش طور
چه روی است این تعالی خالق النور

بیاض چهرهات چون صبح روشن
سواد طرهات چون شام دیجور

نمکندانی است یاقوتی دهانت
نمکپاش دلم بر زخم ناسور

اگر زلفت نبودی پای بندم
بعالم میفکندم از لبت شور

فرأدی طاعت و القلب قاطن
جبینی سائر و القلب مأسور

ز صاف می نصیبی هست دردی
اذالمیسور لم یسقط بمعسور

خراب لعل میگونی است اسرار
مپندارش خراب آب انگور
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۹۶
گوهر بعدی:غزل شماره ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.