دل و دین می کنی یغما بدین رخ
جهان گشتم ندیدم اینچنین رخ

چه آتش پارهٔ بگرفته مأوا
بکانون دلم ز آن آتشین رخ

بشکر خنده زد آن انگبین لب
بنسرین طعنه زد آن یاسمین رخ

نیاز آرند خیل نازنینان
بر آن سرو ناز نازنین رخ

نهند بر آستان سر منکرانت
ید و بیضا چو آرد ز آستین رخ

ز خط خضر بود آب بقانوش
ز لب عیسی دم گردون نشین رخ

از آن زلف و جبین در مجمع حسن
نموده کفر و دین باهم قرین رخ

سوی صورتگر چین گر خرامی
بگوید مرحبا حسن آفرین رخ

چو اسرار الهی پرده پوش است
مگر مرآت حق بینی است این رخ