۳۱۳ بار خوانده شده

غزل شماره ۶۶

جستهام شیرین سخن یاری فصیح
شور شهری خسروی شوخی ملیح

پیش آن بالا بلند شمشاد پست
نزد آن وجه حسن خوبان قبیح

لعل میگونش بگفتار بلیغ
زنده سازد مرده را همچون مسیح

حسن صدغ موثق قلبی الضعیف
فیه ما یروی من العلیا صحیح

تا بکی در پرده باشم نغمه سنج
عشق خوبان دین من باشد صریح

من بظلمی یافتی اقبالکم
مِمَّ قی شرع الهوی قتلی تبسیح

یک نظر کن ای که مغروری بحسن
فی شواطی خطوکم قلبی الطریح

می بجامم گر نباشد گو مباش
راح روحی روح ذوالوجه الصبیح

نه همین اسرار قربانی او است
هست در هر گوشه او را صد ذبیح
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۶۵
گوهر بعدی:غزل شماره ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.