۶۷۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۹۸۷

ای جان و ای دو دیدهٔ بینا، چگونه‌یی
وِیْ رَشکِ ماه و گُنبَدِ مینا، چگونه‌یی؟

ای ما و صد چو ما زِ پِیِ تو خَراب و مَست
ما بی‌تو خَسته‌ایم، تو بی‌ما چگونه‌یی؟

آن جا که با تو نیست، چو سوراخِ کَژْدُم است
وان جا که جُز تو نیست، تو آن جا چگونه‌ی؟

ای جان تو در گُزینشِ جان‌ها چه می‌کُنی؟
وِیْ گوهری فُزوده زِ دریا، چگونه‌یی؟

ای مُرغِ عَرشِ آمده در دامِ آب و گِل
در خون و خَلْط و بَلْغَم و صَفرا چگونه‌یی؟

زان گُلْشَنِ لَطیف، به گُلْخَن فُتاده‌یی
با اهلِ گولْخَن به مواسا چگونه‌یی؟

ای کوهِ قافِ صَبر و سَکینه، چه صابری؟
وِیْ عُزلَتی گرفته چو عَنْقا، چگونه‌یی؟

عالَم به توست قایم، تو در چه عالَمی؟
تن‌ها به توست زنده، تو تنها چگونه‌یی؟

ای آفتاب از تو خَجِل، در چه مشرقی؟
وِیْ زَهرِ ناب با تو چو حَلْوا، چگونه‌یی؟

زیر و زَبَر شُدیمَت بی‌زیر و بی‌زَبَر
ای دَرفکَنده فِتْنه و غوغا، چگونه‌یی؟

گَر غایبی زِ دل، تو دَرین دلْ چه می‌کُنی؟
وَرْ در دلی، ز ِدودهٔ سودا چگونه‌یی؟

ای شاهْ شَمس مَفْخَرِ تبریزِ بی‌نَظیر
در قابِ قَوْسِ قُرب و در اَدْنی چگونه‌یی؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۹۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۹۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.