۷۱۷ بار خوانده شده

روح چمن

ای دوست چه پرسی تو که، سهراب کجا رفت
سهراب سپهری شد و سر وقت خدا رفت

او نور سحر بود کزین دشت سفر کرد
او روح چمن بود که با باد صبا رفت

همراه فلق در افق تیره این شهر
تابید و به آنجا که قدر گفت و قضا، رفت

ناگاه چو پروانه سبک خیز و سبکبال
پیدا شد و چرخی زد و گل گفت و هوا رفت

ای جامه شعرت نخ آواز قناری
رفتی تو و از باغ و چمن نور و نوا رفت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:راز نگهدارترین
گوهر بعدی:از صدای سخن عشق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.