۲۹۷۴ بار خوانده شده

عشق

عشق، هر جا رو کند آنجا خوش است.
گر به دریا افکند دریا خوش است.

گر بسوزاند در آتش، دلکش است.
ای خوشا آن دل، که در این آتش است.

تا ببینی عشق را آیینه‌وار
آتشی از جان خاموشت برآر!

هر چه می‌خواهی، به دنیا در نگر
دشمنی از خود نداری سخت‌تر!

عشق پیروزت کند بر خویشتن
عشق آتش می‌زند در ما و من.

عشق را دریاب و خود را واگذار
تا بیابی جان نو، خورشیدوار.

عشق هستی‌زا و روح‌افزا بود
هر چه فرمان می‌دهد زیبا بود. 
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:یاد و کنار
گوهر بعدی:هیچ و باد...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.