۲۹۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۴۲۵

طُوبی لِمَن آواهُ سِرَّ فُؤادِهِ
سَکَنَ الْفُؤادَ بِعِشْقِهِ وَ وَدادِهِ

نَفْسُ الْکَریم کَمَرْیَمٍ وَ فُؤادُهُ
شِبْهُ الْمَسیحِ وَ صَدْرُهُ کَمِهادِهِ

اَذَنَ الْفُؤادُ لِکَی یَبوحَ بِسِرِّهِ
شَرَحَ الصُّدورَ کَرامَةً لِعِبادِهِ

رَحِمَ الْقُلُوبَ بِفَتْحِها وَ فُتُوحِها
قَهَر النُّفوسَ سِیاسَةً لِجِهادِهِ

کَشَفَ الْغِطاءَ وَ لَا انْتِظارَ وَ لا نَسا
فَرِحَ السَّعیدُ تَأَنُّسًا بِعَتادِهِ

عَشِقُوا لِرُؤْیَةِ رَبِّهِم وَ تَعَلَّقوا
وَ الْعَرْشُ یَخْضَعَ حالَهَمْ بِعِمادِهِ

وَ صَلوا اِلی نَظَرِ الْحَبیبِ بِفَضْلِهِ
وَ الْحَقُّ ارَشَدَهُمْ بِحُسْنِ رَشادِهِ

اَلْقُومُ مَعْشوقونَ فی اَوْصافِهِمْ
وَ الْحَقُّ عاشِقُهُمْ عَلی اِفْرادِهِ

حارَ الْعُقولُ بِعاشِقیهِ تَحَیُّرًا
کَیْفَ الْعَقُولُ بِمُعْشِقیهِ فَنادِهِ

لا تُنْکِرَّنَ وَ لا تَکُنْ مُتَصَرِّفاً
بِالْعَقْلٍ فی هذا وَخَفْ لِکیادِهِ

فَالْاَمُرِ اَعْظَمُ مِنْ تَصَرُّفِ حُکْمِنا
وَ الْوُدُّ بِالْجَبّار مِنْ اِعْقادِهِ

مُلْکُ الْبَصیرَةِ مِنْ مَمالِکِ شَیْخِنا
یُعْطی وَ یَمْنَعُ ما یَشا بِمُرادِهِ

ما غابَ مِنْ قَلْبی شَعاشِعْ خَدِّهِ
لا تُشْمِتوا بِصُدودِهِ وَ بِعادِهِ

شَمْسُ الْمَصیفِ اذا نَآی بِغُروبِهِ
ما غابَ حَرُّ الشَّمْسِ مِنْ عُبّا دِهِ

تَبْریزُ جَلَّ بِشَمْسِ دین سَیّدی
ما اَکْرَمَ الْمَوْلی بِکَثْرِ رَمادِهِ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.