۲۳۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۴۲۱

مُطربِ جان‌هایِ دل بُرده
تا به شب تا به شب همین پَرده

جان‌هایی که مَست و مَخْمورَند
بر سَرِ باده باده‌یی خورده

در خَراباتِ مُفرَدان رَفته
خِرقه آب و گِلْ گِرو کرده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.