۷۲۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۳۵۴

ای بی‌تو حَیات‌ها فَسُرده
وِیْ بی‌تو سَماع، مُرده مُرده

ما بر دَرِ عشق حَلقه کوبان
تو قُفل زده، کلید بُرده

هر آتشْ زنده از دَمِ توست
رَحْم آر بَرین دَمِ شِمُرده

خامیم، بیا بِسوز ما را
در آتشِ عشقْ هَمچو خُرده

چون موسی شیرِ کَس نگیریم
با شیرِ توایم خوی کرده

در پَرده مَباش ای چو دیده
خوش نیست به پیشِ دیده پَرده

کَم گویْ زِعشق و عشق می‌خور
گفتن نَبُوَد چُنان که خورده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.