۲۸۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۵

ای آن که ز درد رسته ای، شرمت باد
فارغ ز بلا نشسته ای، شرمت باد

تو سنگ دلی و تهمت بی اثری
بر جلوهٔ حسن بسته ای، شرمت باد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.