۳۲۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۷۲

تا نام جمال یار بردیم
رنگ از رخ لاله زار بردیم

زآیینهٔ دل به سیل گریه
عالم عالم غبار بردیم

تا کشتهٔ غمزهٔ تو گشتیم
صد شمع به هر مزار بردیم

بردیم به خلوت غمت خاک
از آتش روزگار بردیم

مرهم مرهم زدیم چندان
کز داغ دل اعتبار بردیم

ما شاهد عافیت گزیدیم
ناموس ز هر کنار بردیم

آزاده روی گذاشت عرفی
صد دوش به زیر بار بردیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.