۳۱۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۵۰

به شرح غم نفس را ریش کردیم
درون را عافیت اندیش کردیم

طمع بردیم چندان بر در عشق
که از درد غمش درویش کردیم

اگر رفیتم در جنت مکن عیب
که اول درد و غم را پیش کردیم

جنون با ما نکرد این تیغ بازی
که ما با عقل دور اندیش کردیم

اگر خواریم عرفی جرم او نیست
تحمل های بیش از بیش کردیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۴۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.