شنیدستم که بوتیمار مرغیست
که‌ هست‌ از عشق آبش در درون غم

نشیند در کنار آب و گوید
که گر نوشم شود آب اندکی کم

بخل بدکنش را در زمانه
توگویی این صفت باشد مسلم

ز فرط حرص‌ مال خویشتن را
همی بر خویشتن دارد محرم

به هرحال از برای غیر جاوید
ز هر سو سیم و زر آرد فراهم