۲۸۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۹۲۹

ای عَربَده کرده دوشْ با من
میْ خورده و کرده جوشْ با من

ای جان به حَقِ وصالِ دوشین
در خشمْ چُنین مَکوشْ با من

گَر با تو زِ من بَدی بِگُفتند
با بَنده بِگو، مَپوشْ با من
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۲۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.