۳۰۰ بار خوانده شده
تو نَقْدِ قَلْب را از زَر بُرون کُن
وَگَر گوید زَرَم، زوتَر بُرون کُن
که بیگانه چو سیلاب است دشمن
زِ بامَش تو بِران وَزْ دَر بُرون کُن
مگسها را زِ غیرت، ای برادر
ازین بَزمِ پُر از شِکَّر بُرون کُن
دو چَشمِ خاینِ نامَحْرَمان را
از آن زیب و جَمال فَرّ بُرون کُن
اگر کَر نَشْنَود آوازِ آن چَنگ
اگر تانی کَری از کَرْ بُرون کُن
چو مَستان شیشه اَنْدَر دست دارند
دلی کو هست چون مَرمَر بُرون کُن
نَرانِ راهِ مَعنی، عاشقانند
نَرِ شَهوت بُوَد چون خَرْ بُرون کُن
بِریزیدهست شَهوت پَرّ و بالَش
ازین مُرغانِ نیکو پَر بُرون کُن
چو بَندهیْ شَمسِ تبریزی نباشد
تو او را آدمی مَشْمَر، بُرون کُن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
وَگَر گوید زَرَم، زوتَر بُرون کُن
که بیگانه چو سیلاب است دشمن
زِ بامَش تو بِران وَزْ دَر بُرون کُن
مگسها را زِ غیرت، ای برادر
ازین بَزمِ پُر از شِکَّر بُرون کُن
دو چَشمِ خاینِ نامَحْرَمان را
از آن زیب و جَمال فَرّ بُرون کُن
اگر کَر نَشْنَود آوازِ آن چَنگ
اگر تانی کَری از کَرْ بُرون کُن
چو مَستان شیشه اَنْدَر دست دارند
دلی کو هست چون مَرمَر بُرون کُن
نَرانِ راهِ مَعنی، عاشقانند
نَرِ شَهوت بُوَد چون خَرْ بُرون کُن
بِریزیدهست شَهوت پَرّ و بالَش
ازین مُرغانِ نیکو پَر بُرون کُن
چو بَندهیْ شَمسِ تبریزی نباشد
تو او را آدمی مَشْمَر، بُرون کُن
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.