کافرم اَرْ در دو جهان عشقْ بُوَد خوش تَر ازین
دیده ایمان شود اَرْ نوش کُند کافَر ازین

عشقْ بُوَد کانِ هُنر عشقْ بُوَد مَعدنِ زَر
دوست شود جِلْوه از آن پوست شود پُرزَر ازین

عشقْ چو بُگْشایَد لب بویْ دَهَد بویِ عَجَب
مُشک شده مَست ازو گشته خَجِل عَنْبَر ازین

عشقْ بُوَد خوبِ جهان مادرِ خوبانِ شَهان
خاک شود گوهر از آن فَخْر کُند مادر ازین