۸۹۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۶۹۸

ای توبه‌‌‌ام شِکَسته از تو کجا گُریزم
ای در دِلَم نِشَسته از تو کجا گُریزم

ای نورِ هر دو دیده‌ بی‌تو چگونه بینم؟
وِیْ گَردنَم بِبَسته از تو کجا گُریزم

ای شش جِهَت زِ نورَت چون آینه‌ست شش رو
وِیْ رویِ تو خُجَسته از تو کجا گُریزم

دل بود از تو خسته جان بود از تو رَسته
جان نیز گشت خَسته از تو کجا گُریزم

گَر بَندم این بَصَر را وَرْ بِسْکُلَم نَظَر را
از دل نه‌‌یی گُسَسته از تو کجا گُریزم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.