۳۱۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳۹

حسنت نیازمند تماشای ناز نیست
اما ز ذوق جلوه ی خود بی نیاز نیست

آرایش وجود قبول حوادث است
زان سو گذر مکن که در فتنه باز نیست

پبمان سعی مگسل اگر کار مشکل است
ره رو ملول اگر نشود ره دراز نیست

دانم دلم ز نعمت دریافت خوشتر است
این موم را ز آتش دوزخ گداز نیست

لفظی است خوشدلی که ز معنی است نا امید
اندوه معنی ای که به لفظش نیاز نیست

مغرور بد گهر شکند نان امتیاز
والا گهر وظیفه خوار امتیاز نیست

عرفی تمیز نیک و بد از خود فروتنی است
هر جا رعونتی نبود احتراز نیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.