۳۴۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۳

گرد محنت به طوف منزل ماست
زهر غم تشنه ی لب ماست

برق آتش فروز جوهز کل
دود اندیشه های باطل ماست

در مبندید بر رخ رضوان
که ز عهد الست سائل ماست

هر چه روید ز کشتزار ملال
ریشه ی آن دویده در گل ماست

تا قیامت غبار ناکامی
پرده باف دریچه ی دل ماست

عرفی از موج غم ترا چه غم است
موج خیز ملال ساحل ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.