۴۱۹ بار خوانده شده
تو گواه باش خواجه که زِتوبه توبه کردم
بِشِکَست جامِ توبه چو شرابِ عشق خوردم
به جَمالِ بینَظیرت به شَرابِ شیرگیرت
که به گَردِ عَهد و توبه نَرَوَم دِگَر نگردم
به لبِ شِکَرفَشانَت به ضَمیرِ غَیبدانَت
که نه سُخرهٔ جهانم نه زبونِ سُرخ و زَردم
به رُخِ چو آفتابَت به حَلاوتِ خِطابَت
که هزارساله رَهْ من زِوَرایِ گرم و سَردم
به هوایِ هَمچو رَخشَت به لِوایِ روحْبَخشت
که به جُز تو کَس نداند که کیاَم چگونه مَردم
به سعادتِ صَباحَت به قیامَتِ صَبوحَت
که سِجِلِّ آسْمان را به فَرِ تو دَرنَوردم
هَله ای شَهِ مُخَلَّد تو بگو به ساقیِ خود
چو کسی تُرُش دَرآیَد دَهَدَش زِ دُردِ دَردم
هَله تا دُوی نباشد کُهَن و نُوی نباشد
که دَرین مَقامِ عشرت من از آنِ جَمعِ فَردم
بِدِهَش از آن رَحیقی که شود خوشی عشیقی
که زِ مَستی و خَرابی بِرَهَد زِعکس و طَردَم
نه دَرو حَسَد بِمانَد نه غَمِ جَسَد بِمانَد
خوش و پاک باز آید به سویِ بِساطِ نَردم
به صَفا مِثالِ زُهره به رِضا بِسانِ مُهره
نه نَصیبهجو نه بَهره که بِبُردم و نَبُردم
بِپَریده از زمانه زِهوایِ دام و دانه
که دَرین قِمارخانه چو گواه بینَبَردم
پس ازین خَموش باشم همه گوش و هوش باشم
که نه بُلبُلم نه طوطی همه قَند و شاخِ وَرْدم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
بِشِکَست جامِ توبه چو شرابِ عشق خوردم
به جَمالِ بینَظیرت به شَرابِ شیرگیرت
که به گَردِ عَهد و توبه نَرَوَم دِگَر نگردم
به لبِ شِکَرفَشانَت به ضَمیرِ غَیبدانَت
که نه سُخرهٔ جهانم نه زبونِ سُرخ و زَردم
به رُخِ چو آفتابَت به حَلاوتِ خِطابَت
که هزارساله رَهْ من زِوَرایِ گرم و سَردم
به هوایِ هَمچو رَخشَت به لِوایِ روحْبَخشت
که به جُز تو کَس نداند که کیاَم چگونه مَردم
به سعادتِ صَباحَت به قیامَتِ صَبوحَت
که سِجِلِّ آسْمان را به فَرِ تو دَرنَوردم
هَله ای شَهِ مُخَلَّد تو بگو به ساقیِ خود
چو کسی تُرُش دَرآیَد دَهَدَش زِ دُردِ دَردم
هَله تا دُوی نباشد کُهَن و نُوی نباشد
که دَرین مَقامِ عشرت من از آنِ جَمعِ فَردم
بِدِهَش از آن رَحیقی که شود خوشی عشیقی
که زِ مَستی و خَرابی بِرَهَد زِعکس و طَردَم
نه دَرو حَسَد بِمانَد نه غَمِ جَسَد بِمانَد
خوش و پاک باز آید به سویِ بِساطِ نَردم
به صَفا مِثالِ زُهره به رِضا بِسانِ مُهره
نه نَصیبهجو نه بَهره که بِبُردم و نَبُردم
بِپَریده از زمانه زِهوایِ دام و دانه
که دَرین قِمارخانه چو گواه بینَبَردم
پس ازین خَموش باشم همه گوش و هوش باشم
که نه بُلبُلم نه طوطی همه قَند و شاخِ وَرْدم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.