۲۸۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۲۰۳

محو طلبت گردی اگر داشته باشد
آن سوی جهان عرض سحر داشته باشد

دل آیهٔ فتحی است ز قرآن محبت
زیر و زبر زخمی اگر داشته باشد

از شعلهٔ هم نسبتی لعل تو آب است
هر چند که یاقوت جگر داشته باشد

ما و من وحدت‌نگهان غیرتویی نیست
این رشته محالست دو سر داشته باشد

آن راکه زکیفیت چشمت نظری نیست
از بیخبریها چه خبر داشته باشد

چشم تر ما نیز همان مرکز حسن است
چون آینه‌گر پاس نظر داشته باشد

از طینت ظالم نتوان خواست مروت
شمشیر کجا آب گهر داشته باشد

امروز دم کر و فر خواجه بلند است
البته که این سگ دو سه خر داشته باشد

سوز دلم از گریه چرا محو نگردید
بر آتش اگر آب ظفر داشته باشد

سیلاب سرشکم همه گر یک مژه بالد
تا خانهٔ خورشید خطر داشته باشد

افسانهٔ هنگامهٔ اوهام مپرسید
شامی‌که ندارم چه سحر داشته باشد

بیدل من و آن ناله از عجز رسایی
در نقش قدم‌گرد اثر داشته باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.