۳۳۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۵۵۹

من دوشْ بِتازه عَهد کردم
سوگند به جانِ تو بخَوردم

کَزْ رویِ تو چَشمْ بَرندارم
گَر تیغ زنی زِ تو نگردم

دَرمان زِ کسی دِگَر نَجویَم
زیرا زِ فِراقِ توست دَردم

در آتشَم اَرْ فروبَری تو
گَر آه بَرآوَرَم نه مَردم

بَرخاستم از رَهَت چو گَردی
بر خاکِ رَهِ تو بازگردم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۵۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.