۲۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۴

بیمارم از نهیب عقب رنجه
درد ِ دلم گرفته و تبْ باده

بهتر شوم چو پیر به نام من
تعویذکی نویسد آزاده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.