طارق چو بر کناررهٔ اندلس سفینه سوخت
گفتند کار تو به نگاه خرد خطاست

دوریم از سواد وطن باز چون رسیم
ترک سبب ز روی شریعت کجا رواست

خندید و دست خویش بشمشیر برد و گفت
هر ملک ملک ماست که ملک خدای ماست