بنگر آن ماه روی باده فروش
غیرت آفتاب و غارت هوش

جام سیمین نهاده بر کف دست
زلف زرین فکنده بر سر دوش

غمزه اش راه دل زند که بیا
نرگسش جام می دهد که بنوش

غیر آن نوش لب که مستان را
جان و دل پرورد ز چشمهٔ نوش

دیده‌ای آفتاب ماه به دست
دیده‌ای ماه آفتاب فروش؟