تو اگر نیک نیکی اربدبد
بدونیک تو باتو باشد خود

چون بدی‌، پس بدان که بیخردی
که خرد نیست رهنمون بدی

هر که پروردهٔ خرد باشد
کی درو فعل دیو و دد باشد

هر که را عز آن جهان باید
دامن دل به بد نیالاید

گر کند عقل نیکی‌ات تلقین
پس تو و بارگاه علیین

وگرت دیو رهنمای بود
اسفل السافلینت جای بود

ددی تو زناسپاسی توست‌
بدی تو زناشناسی توست

گر شعارت بود سپاس و شناس
این ندا آید «ا‌نت خیرالناس‌»