۲۸۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۸۰

آن یار که مشک بر قمر می‌ساید
از لعل لبش در و گهر می‌زاید

هر چند که خائیده سخن می‌گوید
شیرین دهنش ولی شکر می‌خاید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.