۲۷۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۵۷

در وصف لبت نطق زبان بسته بود
پیش دهنت پسته زبان بسته بود

ابروی تو آن سیاه پیشانی دار
پیوسته به قصد سرمیان بسته بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.