۲۷۲ بار خوانده شده

قطعه شمارهٔ ۱۵۴

ای وزیری که گر ز کلک تو ابر
داشتی مایه در چکانیدی

گر عیال کف تو گشتی آز
از گداییش وارهاندی

بر تو گر نیستی مدار جهان
چرخ گرد جهان نگردیدی

دوش گفتند درد پایی هست
خواجه را کاش بنده نشنیدی

درد چشمش اگر امان دادی
آمدی پای خواجه بوسیدی

به سرو دیده آمدی پیشت
دیده بر پای خواجه مالیدی

دیده خویش را دوا کردی
درد پایش به دیده بر چیدی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.