خسروا یاد می‌کنم هر دم
به سر تخت خسروی سوگند

که به همراهی مواکب شاه
هست چون دیده‌ام دل اندر بند

چشم زخمی رسید ناگاهم
درد چشمم ز راه باز افکند

خواستیم تا کنم به دیده و دل
خدمتت منع کرد بخت نژند

دل به کلی ز خویش برکندم
دیده را بر نمی‌توانم کند