۲۸۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۷

کو همت عالئی که تا پست شوم
کو نیستی ز خویش تا هست شوم

کی می‌گذرد بعاقلی عمر عزیز
ای عشق بیار باده تا مست شوم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.