مستانه برا گوشهٔ چشمی سوی ما کن
دردی بسر درد نه و نام دوا کن

از پرده برون آبگذر بر صف رندان
پنهان ز نظرها نظری جانب ما کن

گر لطف نداری و سر لطف نداری
از قهر بکش تیغ جفا روی بما کن

گفتی که وفا میکنم و هیچ نکردی
ما چشم وفا از تو نداریم جفا کن

مرغ دل ما از قفس غصه برون آر
برگرد سر خویش بگردان و رها کن

ترسم که غباری بدل یار نشیند
بگذر ز عتاب و گله‌ای فیض دعا کن

در دفتر جان حرف بتان چند نویسی
زین قصه بگردان ورق و رو بخدا کن