۳۰۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۸۰

سَیِّدی اِنّی کَلیلٌ اَنْتَ فی زیّ النَّهار
اَشْتَکی مِنْ طُولِ لَیْلی اَلْفِرار اَیْنَ الْفِرار؟

لَیْلَتی مُدَّتْ یَداها اَمْسکَتْ ذَیْلَ الصَّباح
لَیْلَتی دارُ قَرار دُونَها دارُ الْقَرار

رَبَّنا اَتْمِمْ لَنا یَوْمَ التَّلاقی نُورَنا
رَبَّنا وَ اغْفِرْ لَنا ثُمَّ اکْسُنا ذاکَ الْغِفار

اِنَّما اَجْسامُنا حالَتْ کَسورٍ بَیْنَنا
حَبَّذا یا رَبَّنا مِنْ جَنَّةٍ خَلْفَ الْجِدار

رَبَّنا فَارْفَعْ جِدارًا قامَ فیما بَیْنَنا
رَبَّنا وَ ارْحَمْ فَاِنّا فی حَیاءٍ وَاعْتِذار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.