۳۶۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۱۰

از می عشق مست خواهم شد
و ز نگاهی ز دست خواهم شد

پیش بالای سر و بالائی
خواهم افتاد و پست خواهم شد

غمزهٔ یار اگر بود ساقی
باده ناخورده مست خواهم شد

گر ازین دست بادهٔ خواهد
میکش و می پرست خواهم شد

زلفش ار این چنین زند راهم
کافر و بت‌پرست خواهم شد

در ره او ز پای خواهم ماند
رفته رفته ز دست خواهم شد

گرچه در عشق نیست گشتم فیض
باز از عشق مست خواهم شد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.