چارچیز از چار دیگر شد تمام
چون شنیدی یاد می‌دار ای غلام

دانش مرد از خرد گیرد کمال
از عمل نیت همی یابد جمال

دینت از پرهیز کامل می‌شود
نعمتت از شکر شامل می‌شود

هست دانش را کمالات از خرد
نیتت را بی عمل کس ننگرد

شکر نعمت را کمالی می‌دهد
غافلان را گوشمالی می‌دهد

شکر ناکردن زوال نعمتست
بهرهٔ شاکر کمال نعمتست

علم را بی عقل نتوان کاربست
پیش بی عقلان نمی‌باید نشست

بی خرد دانش وبالست ای پسر
علم مرغ و عقل بالست ای پسر

هر که علمی دارد و نبود بر آن
از طریق عقل باشد بر کران