چار خصلت ای برادر در جهان
پادشاهان را همی دارد زیان

پادشه چون در ملا خندان بود
بی گمان در هیبتش نقصان بود

باز صحبت داشتن با هر فقیر
پادشاهان را همی دارد حقیر

با زنان بسیار اگر خلوت کند
خویشتن را شاه بی هیبت کند

هر کرا فر جهانداری بود
میل او سوی کم آزاری بود

عدل باید پادشاه را و داد
تا ز عدلش عالمی گردند شاد

گر کند آهنگ ظلمی پادشاه
سود نکند مرورا خیل و سپاه

چونکه عادل باشد و فرخ لقا
باشد اندر مملکت شه را بقا

چون کند سلطان کرم با لشگری
بهر او بازند صد جان بر سری