۳۶۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۸۳

هَله زیرک هَله زیرک هَله زیرک هَله زوتَر
هَله کَزْ جُنبشِ ساقی بِدَوَد باده به سَر بَر

بِدَوَد روحْ پیاده سَرِ گنجینه گُشاده
رُخ چون زُهره نَهاده غَلَطی رویِ قَمَر بَر

هَله مَنْشین و مَیاسا بِهِل این صبر و مُواسا
بِگُزین جَهْد و مُقاسا که چو دیگم به شَرَر بَر

اگَرَم عِشْوه پَرَستی سَرِ هر راه نَبَستی
شبِ من روز شُدَستی زده رایَتْ به سَحَر بَر

هَله بَرجِه هَله بَرجِه که زِ خورشیدْ سَفَر بِهْ
قَدَم از خانه به دَر نِهْ هَمِگان را به سَفَر بَر

سَفَرِ راهِ نَهان کُن سَفَر از جسمْ به جانْ کُن
زِ فُراتْ آب رَوان کُن بِزَن آن آبْ خُضَر بَر

دَمِ بُلبُل چو شِنیدی سویِ گُلْزار دَویدی
چو بِدان باغْ رَسیدی بِدو اکنون به شَجَر بَر

به شَجَر بَر هَله بَرگو مَثَلِ فاخْته کوکو
که طَلَب کارِ بدین خو نَزَنَد کَفْ به خَبَر بَر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.