میرِ خوبان را دِگَر مَنشورِ خوبی دَررَسید
در گُل و گُلزار و نَسرین، روحِ دیگر بَردَمید

با مَلیحًا زادَهُ الرَّحمنُ اِحساناً جَدید
یا مُنیرًا زادَهُ نُورٌ عَلی نورٍ مَزید

خوشتَر از جان خود چه باشد؟ جان فِدایِ خاکِ تو
خوبتَر از ماه چِه بوَد؟ ماه در تو ناپَدید

کُلُّ ذِی رُوحٍ یُفدّی فی هَواکَ رُوحَهُ
کُلُّ بُستان انیق من جناک مُستفید

لستُ اُنکر ما ذکرتُم البقاءُ فی الفنا
کُلُّ مَن اَبدی جَمیلاً لَیسَ یَبعُد اَن یُعید

این مَلولی می‌کَشَد جان را که چیزی تو بگو
هیچ کَس را کَش گَریبان از گِزافه کِی کَشید؟