۱۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۹

گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است

تاروی نمود گل همی پشت بداد
دردا که وصال گل فراق آمیز است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.