۲۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵

گل گفت: اگرچه ابر صدگاهم شُست
آن دست همی ز عمر کوتاهم شُست

بلبل بر گل ازین سخن زار گریست
یعنی همه روز خون به خون خواهم شُست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.