۲۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴

گل گفت که رفتنم یقین افتادست
یک یک ورقم فرا زمین افتادست

از عمرِ عزیز اگرچه صد برگم من
بی برگ فتادهام، چنین افتادست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.