۲۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۸

گل بین که بر اطراف چمن مینازد
وز سوی دگر سرو و سمن مینازد

هر گل که به ناز باز خندید چو صبح
از حسن تو یا ز شعرِ من مینازد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.