۲۵۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

آن روز که روی دلستان نتوان دید
از بینایی نام ونشان نتوان دید

او مردم چشم ماست چون میبرود
شک نیست که بعد ازین جهان نتوان دید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.