۲۱۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲

دوش آمد و گفت: بی یقین مینرسی
گاهی ز فلک گه ز زمین مینرسی

ساکن شو و تن فرو ده و خوش دل باش
ماییم همه به جز چنین مینرسی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.