۲۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۰

اندهگن توییم از دیری گاه
در ما نگر، ای مرا ز اندوه پناه

کانها که به حسن گوی بردند زماه
کردند در اندوهگن خویش نگاه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.