۲۶۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۰

چون هیچ کسی ندیدهام در خوردش
پیوسته نشستهام دلی پر دردش

ناگاه چو برق بگذرد بر درِ من
چندان بناستد که ببینم گردش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.