۲۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۶

ای بس که به هر تکی دویدم بی تو
وی بس که زهر سویی پریدم بی تو

چون روز قیامتم شبی میباید
تا با تو بگویم آنچه دیدم بی تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.