۲۱۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸

از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک
خندان بدمید دامن خود زده چاک

زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار
تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.