۲۱۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷

چون پنجه سال خویشتن را کُشتم
بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم

شک نیست که شست را کمانی باید
چون شصت تمام شد کمان شد پشتم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.