۲۳۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

چون برفکنند از همه چیزی سرپوش
چون دیگ درآید همه عالم در جوش

چون مینتوان کرد به انگشت نشان
انگشت به لب باز همی دار خموش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.